Nieuwe studie moet inzicht geven in welk medicijn goed werkt bij paroxysmaal boezemfibrilleren

Boezemfibrilleren: oftewel de meest voorkomende hartritmestoornis in Nederland. Ruim 400.000 mensen hebben de diagnose, en naar schatting nog eens 80.000 zonder dat ze het weten. Het Martini Ziekenhuis leidt een grootschalig landelijk onderzoek naar een betere behandeling van specifiek paroxysmaal boezemfibrilleren, een veelvoorkomende vorm van deze aandoening. Ziekenhuizen uit het hele land, zoals het UMCG, Rijnstate, MUMC en het Amsterdam UMC, participeren in de studie. Recent heeft ZonMw een subsidie van ruim €1 miljoen euro toegekend aan het onderzoek.

Paroxysmaal boezemfibrilleren
Boezemfibrilleren is de meest voorkomende hartritmestoornis in Nederland, vooral bij oudere mensen. Bij boezemfibrilleren is de hartslag onregelmatig en vaak te hoog. In het beginstadium van deze aandoening is er vaak sprake van paroxysmaal boezemfibrilleren. Bij paroxysmaal boezemfibrilleren treden hartritmestoornissen in aanvallen op.

Verapamil mogelijk patiëntvriendelijker
Patiënten met deze vorm van boezemfibrilleren krijgen meestal een bètablokker (een medicijn dat het hart ontlast) voorgeschreven, zoals metoprolol. Maar het is de vraag of dat ook het meest geschikte medicijn is voor deze aandoening. ‘Metoprolol kan vervelende bijwerkingen geven, zoals vermoeidheid, somberheid, minder energie, libidoverlies en potentieproblemen,’ legt dr. Robert Tieleman, cardioloog en projectleider van het onderzoek, uit. ‘Het alternatief, verapamil, wordt in de praktijk nauwelijks gebruikt – terwijl dit medicijn mogelijk veel patiëntvriendelijker is.’

Begeleide zelfzorg met smartwatch
In het onderzoek wordt bij ruim 400 patiënten het effect van verapamil vergeleken met metoprolol. Een deel van hen krijgt ook een smartwatch mee naar huis om het hartritme en klachten in het dagelijks leven te meten. Zij krijgen daarbij begeleiding van een gespecialiseerd servicecentrum.

Paroxysmaal boezemfibrilleren is lastig te diagnosticeren omdat de aanvallen spontaan komen en gaan. Dankzij de smartwatch kan het hartritme ook thuis worden gemeten, buiten het zicht van de spreekkamer. ‘Deze manier van begeleid zelfmanagement levert niet alleen waardevolle informatie op voor de arts, maar vergroot ook het inzicht in en de regie van de patiënt over zijn of haar aandoening,’ aldus Tieleman.

Betere kwaliteit van leven
De verwachting is dat zowel de behandeling met verapamil als begeleide zelfzorg via de smartwatch, leidt tot een rustiger en regelmatiger hartritme. En dus ook minder ongeplande ziekenhuisopnames en ingrepen. Dat resulteert uiteindelijk in lagere zorgkosten en bovenal een betere kwaliteit van leven voor patiënten. Vanwege het belang van het onderzoek draagt naast ZonMw ook de Hartstichting en WCN (Werkgroep Cardiologische centra Nederland) financieel bij aan het onderzoek. Het onderzoek wordt geleid door Tieleman en professor Michiel Rienstra en Tim Koldenhof (promovendus) van het UMCG.

Als topklinisch (opleidings)ziekenhuis is wetenschappelijk onderzoek een belangrijk speerpunt van het Martini Ziekenhuis. Fleurisca Korteweg, lid van de Raad van Bestuur van het Martini Ziekenhuis: “We zijn heel trots op deze onderzoeksgroep. Verdere ontwikkeling van innovaties en samenwerking tussen ziekenhuizen is hard nodig om de zorg toegankelijk te houden.”